Werken in het buitenland en belasting

Indien u gaat werken in het buitenland dient gekeken te worden of Nederland een belastingverdrag heeft gesloten met het land waarin u gaat werken. Is dit het geval dan is vaak het werkland dat mag heffen over de inkomsten die u verkrijgt. Echter hier zijn uitzonderingen op. Dit dient dus nagekeken te worden door in het verdrag te kijken. Er zijn situaties denkbaar dat het woonland mag heffen. Dit is het geval als aan onderstaande voorwaarden wordt voldaan:

• De werknemer verblijft binnen een bepaalde periode niet langer dan 183 dagen in het werkland. Bij het tellen van de dagen voor de 183 dagenregeling dient uitgegaan te worden van de feitelijke verblijfsdagen (alle dagen waarop de werknemer in de werkstaat was), en;
• De werkgever die het loon betaalt, is niet gevestigd in het werkland en het loon wordt ook niet betaald door of namens een werkgever in het werkland, en;
• Het loon komt niet ten laste van de winst van een vaste inrichting van de werkgever in het werkland, bijvoorbeeld een filiaal, of van een vast middelpunt van de werkgever in het werkland, bijvoorbeeld een verkooppunt van een fabrikant.

Wil men gebruik maken van het feit dat het woonland mag heffen dan dient aan alle drie bovenstaande voorwaarden te worden voldaan, ook wel de 183 dagen regeling genoemd. Bewezen dient te worden dat aan alle drie de voorwaarden wordt voldaan. Let op: de Belastingdienst controleert regelmatig of de 183 dagen juist wordt toegepast.

Niet altijd geldt de 183 dagen regeling zodat het woonland mag heffen. Voor de volgende groepen gelden uitzonderingssituaties als er in het buitenland gewerkt wordt:

• Bestuurders en commissarissen
• Piloten en mensen die in de transport werken
• Hoogleraren en docenten
• Ambtenaren en studenten
• Pensioengerechtigden

Met bovenstaande groepen hebben wij veel te maken. Neem gerust contact met ons op als u onder deze categorie valt.